Crew:
- Dirk Gijsemans – stem en saxofoon
- Anton Lambert – contrabas
- Hans Mortelmans – gitaren
- Thomas Noël – piano en andere dingen
Sommigen zeggen dat Loosey Goosey nummers over liefde, dood, oorlog, drank en moord interpreteert als een groep zwerf honden uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Daarom duiken ze op een eigenzinnige manier in het werk van onder andere Brecht & Weill, Waits en Cohen. Daarnaast brengen ze ook hun eigen werk.
Theoretisch is het niet echt een ‘walk in the park’, maar live kan dit allemaal uitmonden in een feest voor het oog, het oor en al je duistere fantasieën. Aan de andere kant is er slechts een handvol mensen die erbij waren en bereid zijn om erover te vertellen. Wat we wel weten is dat deze heren met een twijfelachtige reputatie in stofrijke kleren van de beste kwaliteit de voorkeur geven aan het maken van hun muzikale plannen in donkere curiositeitenkasten, als oude honden. Maar de meeste mensen ontkennen ooit met hen te hebben kennisgemaakt.
Waarom zou dat zo zijn? En wat valt er te vinden op de bodem van de vijver?
Loosey Goosey: ‘Onnauwkeurig, ongeorganiseerd of overdreven ontspannen’ (Engels Oxford woordenboek)